advertise laitec sharif univercity
سیستم اتوماسیون دهیاری ، پروژه مهندسی نرم افزار

سیستم اتوماسیون دهیاری ، پروژه مهندسی نرم افزار

10000 تومان
دانلود پروژه آموزش چندرسانه ای با دایرکتور Director

دانلود پروژه آموزش چندرسانه ای با دایرکتور Director

10000 تومان
سورس پروژه دفترچه تلفن ساده در سی شارپ #c و بانک Access

سورس پروژه دفترچه تلفن ساده در سی شارپ #c و بانک Access

10000 تومان
سورس پروژه پایانی وب سایت و نرم افزار کلینیک در ASP.net

سورس پروژه پایانی وب سایت و نرم افزار کلینیک در ASP.net

48000 تومان
دانلود مجموعه 100 سورس ساده و ابتدایی با سی پلاس پلاس

دانلود مجموعه 100 سورس ساده و ابتدایی با سی پلاس پلاس

14000 تومان

زبان برنامه نویسی ++C

زبان برنامه سازی ++C در اوایل دهه 1980، از زبان C توسعه یافت. این زبان از سبک برنامه نویسی شیءگرا پیروی میکند
زبان برنامه نویسی ++C

زبان برنامه سازی ++C در اوایل دهه 1980، از زبان C توسعه یافت. زبان C، از سبک برنامه نویسی ساخت یافته پیروی میکند، در حالیکه زبان ++C، از سبک برنامه نویسی شی ءگرا پیروی مینماید. پی بردن به تفاوت  این دو  سبک برنامه نویسی ، ارزش زبان ++C را در مقایسه با C روشن تر میسازد. بنابراین قبل از وارد شدن به جزئیات زبان ++C به بررسی این دو سبک برنامه نویسی می پردازیم.

• برنامه نویسی ساخت یافته

در دهه 1960 میلادی، تولید بسیاری از نرم افزارها با مشکل مواجه شد. زمانبندی تولید نرم افزار به تأخیر می افتاد، هزینه ها بالا بود و در نتیجه بودجه تولید نرم افزار افزایش می یافت و نرم افزار تولیدی نیز از قابلیت اعتماد بالایی برخوردار نبوده است. تولیدکنندگان نرم افزار به این نتیجه رسیدند که تولید نرم افزار مشکل تر از چیزی است که در مورد آن تصور میشود. تحقیقاتی که برای برطرف کردن مشکلات به عمل آمد، منجر به برنامه نویسی ساخت یافته شد. برنامه نویسی ساخت یافته ، روش منظمی برای نوشتن برنامه هاست و منجر به نوشتن برنامه هایی میشود که خوانایی آنها بالاست، تست و اشکالزدایی آنها راحتتر و اصلاح آنها آسانتر است.

در برنامه نویسی ساخت یافته، برنامه بصورت مجموعه ای از فعالیت ها تصور میشود که باید بر روی داده ها انجام شوند. در این روش هر مسئله پیچیده ای، به مجموعه ای از مسئله های کوچکتر تجزیه میشود تا اینکه قابل درک باشند. به عبارت دیگر، برنامه نویس سعی میکند رویه هایی بنویسد که نیازمندی سیستم را برآورده کنند. برنامه نویسی ساخت یافته، روشی موفق برای حل مسائل پیچیده است، اما مشکلات خاص خودش را دارد. در این روش داده ها از فعالیت ها (متدهایی) که آنها را پردازش میکنند جدا است. وقتی حجم داده ها زیاد میشود، نگهداری آنها مشکل میگردد. هر چه بیشتر با داده ها کار میکنید، با مشکلات بیشتری مواجه میشوید. معروفترین زبانهای برنامه نویسی که برای برنامه نویسی ساخت یافته طراحی شدند، عبارتنداز: پاسکال، و زبان C . 

• برنامه نویسی شیءگرا

برنامه نویسی شی ءگرا شیوه نوینی است که قطعات نرم افزاری را ایجاد میکند که در برنامه های مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. همانطور که کامپیوتر از قطعات سخت افزاری ساخته میشود، در برنامه نویسی شی ءگرا ، برنامه از قطعات نرم افزاری ساخته میشود. به این ترتیب سرعت تولید نرم افزار افزایش می یابد، قابلیت خوانایی برنامه هایی که در این روش نوشته میشوند بالا بوده، تست ، عیب یابی و اصلاح آنها آسان است. 

با بعضی از اصطلاحات مهم در برنامه نویسی شی ءگرا شروع میکنیم. به دنیای اطراف خود بنگرید. به هر جا که نگاه کنید، اشیایی را میبینید: مردم، حیوانات، گیاهان، اتومبیلها، هواپیماها، کامپیوترها و مانند آنها. انسان، بر اساس اشیا فکر میکند. ما توانایی عجیبی از انتزاع داریم که ما را قادر میسازد تا به جای اینکه تصاویر صفحه نمایش را بصورت نقاط منفردی از پیکسل ها و رنگها در نظر بگیریم، آنها را بعنوان اشیایی مثل مردم، هواپیماها، درختها و کوه ها تصور کنیم. انسان اشیا را از طریق مطالعه صفات و مشاهده رفتار آنها میشناسد. ممکن است اشیای مختلف، صفات مشابهی داشته باشند و رفتارهای یکسانی را از خودشان نشان دهند. هدف زبانهای برنامه سازی شیءگرا از جمله ++C این است که اشیای دنیای واقعی را مدلسازی کنند. برای این کار ، از مفهوم کلاس استفاده مینمایند. مثل کلاسی از وسایل نقلیه، کلاسی از دانشجویان و ... . وقتی کلاسی ایجاد شد، میتوان از آن چندین شیء ایجاد کرد. بعنوان مثال پس از ایجاد کلاس دانشجویان، میتوان برای هر دانشجو، یک شیء مخصوص آن ایجاد کرد و سپس در برنامه از آن شی استفاده نمود. ایجاد شی از کلاس را نمونه سازی میگویند. دقت داشته باشید که اشیایی که در برنامه ساخته میشوند تا پاسخگوی نیازهای سیستم باشند، به عنوان بخشی از برنامه ساخت یافته اند.

♦ بعضی از ویژگی های زبان ++C

همانطور که گفته شد زبان ++C از C ناشی شده است. ++C علاوه بر ویژگی های C ، ویژگی های جدیدی دارد که در C موجود نیست. بعضی از این ویژگی ها عبارتنداز:

• ++C قابل انعطاف بوده و بسیار قدرتمند است. در این زبان هیچ محدودیتی برای برنامه نویس وجود ندارد. هر آنچه را که فکر میکنید، میتوانید در این زبان پیاده سازی کنید.

• ++C ، زبان برنامه نویسی سیستم است. برنامه های سیستم، برنامه هایی هستند که امکان بهره برداری از سخت افزار و سایر نرم افزارها را فراهم می کنند. بعضی از برنامه های سیستم عبارتنداز: سیستم عامل، مفسر، کامپایلر، ویراستارها، واژه پردازها، مدیریت بانکهای اطلاعاتی و اسمبلر.

• ارتباط تنگاتنگی بین ++c و زبان اسمبلی وجود دارد و به این ترتیب میتوان از تمام قابلیت های اسمبلی در زبان ++C استفاده کرد.

• ++C زبان کوپکی است و تعداد کلمات کلیدی این زبان اندک است. تصور نشود که هرچه تعداد کلمات کلیدی زبان بیشتر باشد، آن زبان قدرتمندتر است.

• ++C دارای ویژگی شیءگرا است. برنامه نویسی شیءگرا متد جدیدی در برنامه نویسی است که بر اشیای موجود در برنامه تاکید دارد.

• ++C نسبت به حروف حساس است. یعنی در این زبان، بین حروف کوچک وبزرگ تفاوت است و تمام کلمات کلیدی این زبان با حروف کوچک نوشته میشوند. توصیه میشود که تمام برنامه های ++C با حروف کوچک نوشته شوند.

• دستورالعمل های برنامه ++C دارای ویژگی های زیر هستند:

1. هر دستور زبان ++C به ; ختم میشود.

2. حداکثر طول یک دستور، 255 کراکتر است.

3. هر دستور میتواند در یک یا چند سطر ادامه داشته باشد.

4. در هر سطر میتوان چند دستور را تایپ کرد (این کار توصیه نمیشود).

5. توضیحات میتوانند در بین */ و /* قرار گیرند و یا بعد از // ظاهر شوند.

♦ انواع داده ها

هدف از برنامه نویسی، ورود داده ها به کامپیوتر، پردازش داده ها و استخراج نتایج است. لذا داده ها نقش مهمی را در برنامه نویسی ایفا میکنند. یکی از جنبه های زبانهای برنامه نویسی که باید دقیقا مورد بررسی قرار گیرد، انواع داده هایی است که آن زبان با آنها سروکار دارد. در زبان ++C، شش نوع داد ه وجود دارد که عبارتنداز: char، int، float، double، void، bool. نوع char برای ذخیره داده های کراکتری مثل 'a'، 'b'، 'x' به کار میرود. نوع int برای ذخیره اعداد صحیح مثل 125، 430 و 1650 بکار میرود. نوع float برای ذخیره اعداد اعشاری مثل 15.5، 175.5 و 1250.25 به کار میرود و نوع double برای ذخیره اعداد اعشاری که بزرگتر از float باشند مورد استفاده وافع میشود. نوع bool برای ذخیره مقادیر منطقی به کار میروند که دارای ارزش درستی یا نادرستی هستند. هر یک از انواع داده های char، int، float، double مقادیری را میپذیرند که ممکن است از پردازنده ای پردازنده دیگر متفاوت باشد.

با استفاده از کلماتی مثل signed (باعلامت)، unsigned(بدون علامت) ، long و short میتوان انواع جدیدی را ایجاد کرد. کلمات signed، unsigned، long، short را میتوان با انواع int بکار برد. نوع char را میتوان با signed و unsigned به کار برد. long به همراه double نیز قابل استفاده است. چون داده های نوع int باعلامت هستند کاربرد signed با آنها بی مورد است. 

♦ متغیرها

متغیرها نامی برای کلمات حافظه اند که داده ها در آنها قرار میگیرند و محتویات آنها ممکن است در طول اجرای برنامه تغییر کند. برای مراجعه به متغیرها از نامشان استفاده میشود. لذا متغیرها امکان نامگذاری برای کلمات حافظه را فراهم میکنند. برای نامگذاری متغیرها میتوان از ترکیبی از حروف a تا z یا A تا Z ، ارقام و خط ربط (_) استفاده کرد، بطوری که اولین کراکتر آنها رقم نباشد. نام متغیر میتواند با هر طولی باشد ولی 31 کراکتر اول آن مورد استفاده قرار میگیرد.  قبل از به کار گرفتن متغیرها، باید نوع آنها را مشخص کرد. نوع متغیر مقادیری را که متغیر میتواند بپذیرد، میزان حافظه مورد نیاز و اعمالی را مشخص میکند که می توانند بر روی آن مقادیر انجام شوند. تعیین نوع متغیر را اعلان متغیر گویند. برای تعیین نوع متغیر به این صورت عمل میشود:  ;نام متغیر  نوع داده

برای تعیین نوع بیش از یک متغیر ، باید آنها را با کاما از هم جدا کرد. اعلان متغیر ها در هر جایی از برنامه امکانپذیر است. برای مقدار دادن به متغیرها به سه روش میتوان عمل کرد: 1. هنگام اعلان (تعیین نوع) متغیر  2. پس از اعلان نوع متغیر و با دستور انتساب (=)  3. دستورات ورودی (cin)

♦ اعلان ثوابت

بر خلاف متغیرها که در هر نقطه از اجرای برنامه ، مقدار آنها میتواند تغییر کند، ثوابت مقادیری هستند که در برنامه وجود دارند ولی قابل تغییر نیستند. برای اعلان ثوابت به دو روش عمل میشود:

1. استفاده از دستور define# (به این صورت ثابت اعلان میشود: <مقدار>   <نام ثابت>   define# )

2. استفاده از دستور const

نامگذاری برای ثوابت، از قانون نامگذاری برای متغیرها تبعیت میکند. مقداری که برای ثابت تعیین میشود، نوع ثابت را نیز مشخص میکند. دقت داشته باشید که در انتهای دستور define# علامت ; قرار نمیگیرد. علتش این است که این دستور از دستورات پیش پردازنده است،نه دستور زبان ++C. پیش پردازنده ، برنامه سیستم است که قبل از ترجمه برنامه توسط کامپایلر، تغییراتی در برنامه ایجاد میکند. پیش پردازنده مقدار ثابت را که در دستور define# آمده است، به جای نام ثابت در برنامه قرار میدهد و این دستور در زمان اجرا وجود ندارد. به ثوابتی که به این صورت تعریف میشوند، ماکرو نیز گفته میشود.

 



2
نظرات
  • user avatar مسیح:
    ۱۱:۵۹:۱۷ __ ۱۳۹۴/۱۱/۲۷

    سلام وب سایت خیلی خوبی دارید. بهتون تبریک میگم.به شخصه که خیلی از مطالبتون استفاده کردم.یک سوال: اموزش زبان برنامه نویسی c که در وبسایت شماست رو به صورت فایل ندارید که بشه دانلودش کرد؟

    مدیریت سایت :
    سلام ، با عرض پوزش فقط در قالب پست ها روی سایت ارایه شده .
  • user avatar نرگس:
    ۲۲:۲۹:۰۴ __ ۱۳۹۵/۰۲/۱۷

    سلام.مرسی به خاطر سایت خیلی خوبتون خسته نباشین. اگه میشه تو سایتتون یه پستم برای طراحی کامپایلر با سی پلاس بزارین مرسی:))

نظر خود را ارسال کنید



نام:
ایمیل:
دیدگاه:
captcha
کد امنیتی :


advertise
زبان سی پلاس پلاسزبان ++C چیستآشنایی با زبان سی پلاس پلاسزبان برنامه نویسی سی پلاس پلاسآشنایی با زبان برنامه نوسی ++cزبان برنامه نویسی ++c چیستاشنایی با زبان برنامه نویسی سی پلاس پلاسزبان برنامه سازی سی پلاس پلاسآشنایی با زبان ++cتبلیغات ارزان سایت آموزش برنامه نویسیتبلیغات مخصوص طراحان وب سایتتبلیغات در سایت برنامه نویسیتبلیغات اینترنتی برای برنامه نویساندر آغوش مینیمالیسممنوی همبرگر با سه خط افقی که روی یکدیگر قرار گرفته اند نشانه چیست؟ سوئیچ به یک ستون واحدتبدیل متن ساده به وبلاگ و سایت های پویا با React.jsکتابخانه sass برای استفاده آسان تر از آنکتابخانه سطح بالا برای اتوماتیک سازی اعمال مرورگر لیست برچسب ها
تمامی حقوق این سایت اعم از محتوی ، تصاویر ، قالب و ... متعلق به گروه مهندسی وب سایت سورس کد می باشد.
SourceCodes.ir ، افقی روشن برای برنامه نویسان ، از مبتدی تا حرفه ای

پیشنهادات ویژه سورس کد

پکیج ویژه پروژه پایانی رشته کامپیوتر دانلود مجموعه 70 پروژه کاربردی سی شارپ وب سایت فروشگاه با php