هدف از تحليل و طراحي سيستم

هدف از تحليل و طراحي سيستم

تحليلگر، يك برنامه نويس با تجربه است.

مسير پيشرفت كاري يك تحليلگر بنابر استانداردهاي رايج به شرح زير مي باشد:

• تحليلگر سطح يك: 30 % تحليل و طراحي، 70 % برنامه نويسي

• تحليلگر سطح دو : 50 % تحليل و طراحي، 50 % برنامه نويسي

• تحليلگر سطح سه: 70 % تحليل وطراحي، 30 % برنامه نويسي )اغلب ايجاد برنامه ي اوليه(

• تحليلگر ارشد: 30 % مديريت پروژه، 60 % تحليل و طراحي، 10 % برنامه نويسي )اغلب ايجاد برنامه ي اوليه(

• تحليلگر كل: 75 % مديريت پروژه، 25 % تحليل و طراحي

 

مجموعه ي مراحل لازم جهت توليد سيستم هاي كامپيوتري را چرخه ي حيات سيستم مي نامند.

هدف از چرخه ي حيات و مراحل آن را مي توان در سه جمله ي زير خلاصه كرد:

1. تعريف كلي اعمال لازم براي توليد يك سيستم مكانيزه (كامپيوتري.
2. هماهنگ نمودن پروژه هاي متفاوت براي مكانيزه نمودن يك سازمان.
3. ايجاد معيارهاي تصميم گيري و كنترل براي مديريت پروژه.

 

مراحل چرخه ي حيات وابسته به فرآيند نرم افزار مي باشد.

فرآيند نرم افزار: فرآيند نرم افزار در واقع بيانگر چرخه ي حيات و مراحل توليد نرم افزار است . چرخه ي حيات  وابسته به متدولوژي توليد نرم افزار است مانند روش      .Extreme Programming

 

مدل خطي

• مدل سازي و مهندسي سيستم /اطلاعات: مهندسي سيستم داراي مراح ل گردآوري نيازهاي

سيستم، تحليل سطح بالا ، مهندسي اطلاعات گردآوري نيازهاي اطلاعاتي در سطوح استراتژيك است.

• تحليل نيازهاي نرم افزاري: نيازهاي سيستم و نرم افزار هر دو مشخص مي شوند.

• طراحي: شامل طرح معماري، ساختمان داده ها، رابط ، ارائه و جز ييات روال ها و الگوريتم ها است. در واقع در پروسه ي طراحي، نيازها به فرمي قابل ارزيابي تبديل مي شوند.

• توليد كد: ايجاد كد برنامه ها.

• آزمون نرم افزار : آزمون ورودي ، كد بر نامه ها و اطمينان از توليد خروج ي مورد انتظار بر اساس ورودي هاي داده شده.

• پشتيباني: تغييرات به خاطر افزايش يا تغيير نيازها و يا تغيير محيط عملياتي نرم افزار.

 

 

مشكلات روش خطي به طور خلاصه عبارتند از:

1. تغيير در نيازمندي هاي مدل آبشاري دشوار است.
2. كاربر نمي تواند در يك مرحله مستقيماً نيازهاي خود را بيان كند.
3. كاربر بايد صبور باشد.
4. طراحان بدون دليل در كارشان وقفه ايجاد مي شود.

 

 

مدل نمونه برداري

 

در صورتي كه كاربر فقط اهداف كلي را بداند و جز ييات امور و نيازهاي خود را نتواند دقيقا مشخص

نمايد، مهندس نرم افزار مجبور به ايجاد سريع نمونه هايي ابتدايي و محدود از عملكرد نرم افزار است .

پس از تعيين نمونه آن را عملا در مقابل كاربر به اجرا درآورده و نظريات اصلاحي وي را جويا مي

شود. به اين ترتيب پس از چندين مرحله اطلاعات كامل از كاربر گرفته شده و نرم افزار بطور دلخواه

ايجاد مي شود. مراحل به شرح زيرهستند:

 

1. تعيين نيازها: تعيين نياز و اهداف پروژه ي توليد نرم افزار.
2. طراحي سريع شامل ساختار ورودي/خروجي.
3. توليد نمونه.
4. ارائه و ارزيابي نمونه با كمك مشتري.
5. تصحيح نيازها بر اساس ارزيابي.
6. تكرار مراحل.
7.  

اصولاً نمونه برداري روشي براي تعيين نيازمندي هاي نرم افزار است.

مشكلات اين روش به شرح زير است:

1. كل نيازهاي سيستم جامع و مرتبط با يكديگر در اين روش ديده نمي شود.
2. تسريع در توليد نرم افزار موجب ايجاد كد زائد بدون كارايي الگوريتم ها است.

 

مدل توليد سريع برنامه

 

تاكيد بر توليد نرم افزار ب ين 60 تا 80 روز را دارد . مراحل اين ،RAD  مدل توليد سريع برنامه ها

متدولوژي شامل:

• مدلسازي سيستم جاري : جريان اطلاعات بين واحدهاي كاري جهت تعيين مبدا داده ها، پردازش هاي انجام شده بر روي داده ها و اطلاعات حاصل مشخص مي شود.

• مدلسازي داده ها: تعيين داده هاي مورد نياز.

• مدلسازي فر آيندها: تعيين عمليات لازم جهت ايجاد اطلاعات براي پياده سازي يكي از امور كاري.

• توليد برنامه : با استفاده از امكانات سريع برنامه سازي مثل امكانات زبان هاي نسل چهارم و بهره بري مجدد از قطعات سريعاً برنامه ها ايجاد مي شوند.

• آزمون برنامه ها.

مشكلات

براي پروژه هاي بزرگ افراد زيادي مورد نياز است . اين روش ، توسعه ي سيستم را با ريسك مواجه مي كند، بخصوص براي سيستم هاي بزرگ ميزان ريسك افزايش مي يابد.