اکتور ها (عامل) در مهندسی نرم افزار

اکتور ها (عامل ها) در مهندسی نرم افزار

اكتورها
اكتور موجوديتي در تعامل با سيستم به منظور تكميل يك رويداد است . اين تعريف توسط ياكوبسن ارائه شده است. براي نمونه يك متقاضي يا يك مشتري بانك كه تقاضاي وام را به بانك
مي دهد و يا يك آ ژانس مسافرتي كه صندلي هاي خالي را از طريق وب مشخص مي كند يك اكتور مي باشد.

اكتورها لزوماً افراد و يا كاربران سيستم نيستند. يك اكتور ممكن است يك سيستم يا يك وسيله و يا هر موجوديتي كه به نوعي بر طبق تعريف ياكوبسن در تعامل با سيستم قرار گيرد
مي باشد . توجه كنيد كه هر موجوديت در ارتباط با سيستم، اكتوري براي سيستم نيست بلكه بايد اين موجوديت به خاطر تكميل رويدادي كه بر سيستم موثر است در تعامل با سيستم قرارگيرد .
البته كلمه ي گنگ در اينجا رويداد است.

رويداد، عملي است كه سيستم در قبال آن بايد از خود واكنش نشان دهد. در واقع رويداد به آن چيزي اطلاق مي شود كه زمانگير نيست، تداوم ندارد و محرك مي باشد. براي مثال تقاضاي ثبت نام زمانگير نيست و تداوم ندارد و محرك عمليات ثبت نام است.

با تعريف فوق، براي نمونه يك دوربين يا يك پلاتر همگي اكتورهاي سيستم هستند. كاربر نيستند اما كمك مي كنند تا رويدادها كامل شوند. در صورتي كه اكتور يك انسان باشد مي تواند اكتور را در قالب يك نقش يا رل براي افراد درنظر گرفت. دقت كنيد كه نقش افراد هويت آنها نيست و وابسته به عملي است كه بايد انجام شود. اكتورها بايد به اكتورهاي اصلي و يا اكتورهاي ثانويه دسته بندي شوند. معمولاً موردهاي استفاده ، سرويس اصلي خود را در اختيار اكتور اصلي خود قرار مي دهند. بعضي ها در ارتباط با يك  مورداستفاده سرويس مي گيرد و بعضي ها كمك مي كنند تا سرويس ارائه شود و يا اينكه مورداستفاده اي را فعال مي كنند.
دسته بندي اكتورها به صورت اوليه و ثانويه اولين بار توسط ياكوبسن مطرح شد . طبق تعريف ياكوبسن، اكتور اصلي فردي است كه از سيستم سرويس مي گيرد و يا در واقع اكتور اصلي يك كاربر است كه ارزش يا مقداري را كه حاصل كار مورداستفاده است در يافت مي كند. در واقع نياز اكتور اصلي شاخص عملي بودن و جوابگويي موردهاي استفاده است.

بنابراين اگر نياز اكتور اصلي تغيير كند، بايد اصلاحات عمده اي در موردهاي استفاده اعمال شود . پس مسلماً مورداستفاده اي به نام ثبت نام بايد پاسخگوي نيازهاي اكتوري به نام ثبت نام كننده باشد. در مستندات موردهاي استفاده، نيازهايي را كه هر مورداستفاده بايد پاسخگو باشد مشخص شده و در قالب نيازهاي مربوطه مستند مي شود. پيشنهاد مي گرد د كه ابتد ا اكتور هاي اصلي مشخص و سپس به سراغ اكتور هاي ثانويه برويد.

هنگامي كه اكتور هاي اصلي را مطرح مي شود به نكات زير بايد توجه كرد:
1. عملياتي كه بر حسب وظيفه، اكتور انجام مي دهد.
2. مسئوليت ها و نقش هاي عمده اي كه برعهده ي اكتور است. در واقع شاخص نياز هايي
كه بايد مورداستفاده پاسخگوي آن باشد.
3. نيازهايي كه سيستم بايد پاسخگو باشد.

بدين وسيله با تعيين وظايف، مسؤليت ها و نيازها، اكتورهاي اصلي مشخص مي شوند. مسلم است اگر شما كاري را بايد انجام دهيد و قرار باشد سيستم در انجام آن به شما كمك كند ، شما اكتور اصلي خواهيد بود و سيستم پاسخ گوي شما مي باشد. وظايف، مسؤليت ها و نيازها شاخص اكتور هاي اصلي هستند.

اكتورهاي ثانويه كمك مي كنند تا موردهاي استفاده ارائه شوند. اگر اكتور هاي اصلي وجود نداشته باشند، اكتور هاي ثانويه وجود ندارد. درمورد يك سيستم وام، وام گيرنده اكتور اصلي است و افرادي كه در مورد وام ها و ميزان مجاز  وام اطلاعات گردآوري مي كنند ، اكتورهاي ثانويه ميباشند.

خصوصيت هاي اكتور:
با تعيين خصوصيات مي توان اكتورها را مشخص كرد. اين ها موجوديت هايي هستند كه در عمليات مورداستفاده دخيل مي باشند. يك اكتور ممكن است خصوصيت هاي متفاوت در ارتباط با يك مورداستفاده داشته باشد. انواع ويژگي هاي اكتور يا انواع شخصيت هاي اكتور را مي توان به صورت زير مشخص كرد:

آغازگر، يك موجوديت بيروني است كه موجب شروع عمليات مورداستفاده مي شود . در واقع موجوديتي است كه تقاضاي سرويس مي كند. براي مثال يك مشتري كه تقاضاي وام مي كند يك اكتور با شخصيت يا ويژگي آغازگر است كه در اينجا اكتور اصلي مي باشد . البته ممكن اس ت آغازگر، اكتور اصلي نباشد.
سرويس دهنده ي بيروني يك ويژگي براي اكتورها است. در واقع يك سرويس دهنده ي بيروني موجوديتي است كه پاسخگوي تقاضايي از سيستم مي باشد . اينها كمك مي كنند تا سيستم بتواند سرويسهاي خود را ارائه دهد. براي مثال هنگامي كه ما تقاضاي وام مي كنيم، سيستم پردازش وام براي بررسي اعتبار مالي مشتري يا متقاضي از سيستم اعتبارات درخواستي مي نمايند. در اينجا زيرسيستم اعتبارات به عنوان يك اكتور ثانويه با ويژگي  رويسدهندهي بيروني مشخص ميشود.
دريافت كننده ي بيروني موجوديتي است كه اطلاعات را از سيستم دريافت مي كند. اين هم يك ويژگي يا شخصيت براي اكتورها است. هنگامي كه يك اكتور اصلي نياز به سرويسي از سيستم دارد اما ارتباط مستقيم با آن ندارد از طريق اكتور ديگري به نام تسهيل كننده با سيستم در ارتباط قرار مي گيرد. براي نمونه، تقاضاي وام را مي توان از طريق وب يا نامه ي درخواست براي سيستم ارسال كرد. در اينجا اين درخواست توسط يك اكتور كه وظيفه ورود اطلاعات را دارد به سيستم داده مي شود.

بدين ترتيب اكتوري كه كار ورود جزئيات درخواست را برعهده دارد به عنوان يك تسهيل كننده مطرح است چرا كه كمك مي كند تا مشتري تقاضاي وام خود را به سيستم بدهد .
معمولاً در تشخيص تسهيل كننده ها بايد دقت كرد. اين ها حالت خاصي دارند در واقع واسط مي باشند (واسط ارتباط افراد با سيستم).