اشاره گرها در زبان ++C : حافظه کامپیوتر مجموعه ای از چندین بایت است. هر بایت دارای یک شماره ردیف است. شماره ردیف هر بایت از حافظه را آدرس آن محل از حافظه میگویند و به آدرس هر متغیر در حافظه، اشاره گر میگویند.

هر یک از اعضای کلاس، چه اعضای داده ای و چه توابع عضو، میتوانند بصورت static تعریف شوند. وقتی کلمه کلیدی static را به کامپایلر می گویید که فقط یک کپی از آن متغیر وجود خواهد داشت و تمام اشیای آن کلاس ، آن متغیر را به اشتراک می گذارند

ساختمان مجموعه ای از عناصر است که میتوانند همنوع نباشند و مانند کلاسها میتوانند برای تعریف اشیا به کار گرفته شوند.

در زبان ++C بعضی از عملگرها را میتوانید طوری تعریف کنید که اعمال خاصی را در مورد کلاسهایی که ایجاد میکنید انجام دهند. این عمل را تعریف مجدد عملگرها میگویند

با توابع مجازی و چند ریختی میتوان سیستم هایی طراحی و پیاده سازی کرد که به آسانی قابل توسعه باشند. چندریختی هم در زمان ترجمه و هم در زمان اجرا در C++ امکان پذیر است

قالب (template) یکی از ویژگی های قدرتمند زبان++C است که با استفاده از آن میتوان مجموعه کاملی از توابع مرتبط به هم (توابع همنام) را که توابع قالب نام دارند، یا مجموعه کاملی از کلاسهای مرتبط به هم را مشخص کرد

استثنا در زبان سی پلاس پلاس هر چیزی غیر از حالت طبیعی است که در برنامه رخ میدهد. برنامه نویس میتواند استثنا را تشخیص دهد و تحت کنترل خود بگییرد. این عمل را پردازش استثنا میگویند

وراثت فرآیندی است که در آن میتوان کلاس های جدیدی را از کلاسهای موجود ایجاد کرد، بطوریکه کلاس جدید صفات و رفتار کلاس موجود را به خودش اختصاص دهد یا با استفاده از آنها، ویژگی ها و صفات دیگر را اصلاح کند و یا آنها را جایگزین نماید.